Kafasını Kullanan Hayvan

Konu: Kafasını Kullanan Hayvan Cuma Tem. 17, 2009 8:46 am

Yaz mevsiminin yaklaşmasıyla onlar tekrar kendilerinden söz ettirir oldular. Bundan sonraki yıllarda da uzun süre gündemimizde kalacak gibiler. Piknik eğlencelerimizi kâbusa çeviren “kene”lerle sizler için konuştuk… Onların gözünden “bizler”i dinlerkene, hayretten ağzımız açık kaldı. Güncel meselelere, ekonomiye, siyasete, dine dair birçok konuda bakın keneler neler neler dediler… Şimdiden söyleyelim de, kimse bize gücenmesin okurkene!
Genç: İsterseniz önce sizinle başlayalım. Bize kısaca kendinizden bahseder misiniz?
Kene Kerem: Abi bizim familya yaklaşık 889 sülaleden oluşur… Hepimiz bir değiliz hâliyle. Tavuklardaki soy sop problemi bizde de vardır. Kene mi yumurtadan, yumurta mı keneden çıkar… Bizler kafamızı kullanarak hayatta kalırız abi. 4 + 4 bacakla ağaç, yaprak demez, kıllı kılsız bakmadan her türlü yüzeye rahatça tırmanabiliriz. Baksana şu bacaklara, çivili kar lastiği gibi, çengeller, vantuzlar… Öndeki iki bacak aynı zamanda koku almaya da yarar.
Genç: Efendim bilindiği üzere sizler insanlarla pek beslenmezdiniz? Eskiden günümüze değişen nedir? Neden insanlar?
Kene Kerem: Abi aslında bizim tarafta değişen çok fazla bir şey yok. Biz eskiden beri insan kanını ara sıra tadardık, sizin kanınız bizim tercihlerde yine son sıralarda.
Genç: Neden?
Kene Kerem: Abi insan kanı dedin mi duracaksın bir kere, riskli iş… Şimdi biz sizin kanınızı emince feryadı siz koparıyorsunuz… Yok Kırım Kongo’ymuş da… Yok virüslüymüş de… Sarhoş bir insanın kanını emen kene ne oluyor sizin gördüğünüz mü var! Alkolik insanların yıktığı kene ailelerinin feryadını duyduğunuz mu var!
Genç: Aaa! Bakın hiç bunu düşünmemiştik…
Kene Kenan: Kızmıyoruz kızamıyoruz abi! Kendi ailesini düşünmeyen adam, bizim çoluk çocuğumuzu mu düşünecek.. Dedik ki biz de; “Abi madem bizi düşünen yok! Herkesten önce biz, bizi düşünüp bazı muhitlerden uzak duralım dedik…
Genç: Bu muhitler… Nereler meselâ?
Kene Kerime: Mesela üniversite, stat, gece kulüpleri… Buralar potansiyel tehlike… Zaten böyle yerlere mazbut kenelerin yolu düşmez. Genellikle akşamcı keneler, berduş tipler, eyyamcı-hippi keneler falan takılırlar buralara…
Kene Kerem: Mesela bak ben sana yaşanmış bir aile faciası anlatayım da meselenin hangi boyutlara geldiğini anla. Benim bir teyze oğlu vardı. Daha ilkokuldaydı, zeki afacan bir keneydi, bir görsen! Kıvır kıvır bacaklarla zıp zıp zıplıyan böyle şeker bir böcek… Bir gün annesinden habersiz dışarı çıkmış… Yolu bir kampüse düşmüş… Memleketin en meşhur üniversitesidir sorsan… İsim vermeyelim şimdi! Bir gence yapışmış bizimkisi… İnsan ne çıksa beğenirsin? Eroinman! Gencecik kenenin nasıl öldüğünü sorma…
Kne Kenane: Gücüne gidecek belki ama âb-ı hayat gibi sığır kanı, keçi koyun kanı, daha bulamazsak, köpek kanı, tavuk kanı varken ne yapayım ben kanı bozuk insanı!
Genç: Belki aynı sorunun tekrarı gibi olacak; ama madem bu kadar riskli… Peki neden insan kanı?
Kene Kerem: Buna sosyolojik bir cevap vermek gerekirse, kimlik problemi diyebiliriz…
Genç: Kimlik arayışı meselesi sizde de mi var!
Kene Kerem: Yok abi! Üstümüze iyilik sağlık… Sen bizi yanlış anladın. Kenenin keneliğinden şaştığını hangi tabii ortamda gördün ki!
Kene Kenan: Kimlik arayışı problemi sizde…
Genç: Bizde mi? İnsanlarda mı…!
Kene Kenan: Bizim dedelerimiz ninelerimiz derdi ki: “Âhir zamanda insan hayvana benzeyecek… Hayvanlar da insanlara benzeyecek, insanla hayvan aynı ailenin fertleri gibi bir yuvada yaşayacak… Kene milleti, hangisi insan, hangisi hayvan ayırt edemeyecek!” derlerdi…
Kene Kerime: Ben ninemin anlattıklarına güler geçerdim; ama gelin görün ki şimdi ben “ikisini birbirinden ayırmakta zorluk çekiyorum.” desem inanmazsınız bana…
Kene Kerem: Sizin familyanın şairlerinden biri demiş ki: “Sorsalar mağdûrunu gaddar, kendin gösterir!” Sizin ki de gaddarlığın daniskası… Kene anasından “Virüslü” mü doğmuş… O da insanın hayvanlığı…
Kene Kenan: Abi şimdi biz karıştırıyoruz deyince sen sanki bize inanmadın. Bak ne anlatacağım sana! Acayip sıcak bir gün böyle… Millet piknik ortamına akıyor, annadın mı sen! Bir aile gördüm sizin familyadan. Karnım da bir aç ki sorma! Bir köpekleri var, önce ona niyetlendim. Amanın! O da ne! Köpek bir kokuyor ki hii! Şampuanlar parfümler falan…
Kene Kerime: Iyyy! Ben de biliyorum, o köpeklerden bir tane de bana denk geldi!
Kene Kenan: Zannedersin insan yavrusu. Elbise de giydirmişler… Ben de zannettim ki bu insanın biraz kıllısıdır… Annesinin, babasının kucağından indiği yok, bir görsen, babasının yüzünü ne güzel yalıyor… Başka ne var diye etrafa bakındım, bir de ne göreyim! İnsana benzer bir hayvan var mangalın başında… Yanına bir dilenci geldi, elinden tuttuğu üstü başı yırtık, ayakları çıplak bir de yavrusu var yanında. Dilencinin çocuğu kokusundan özenmiş de, küçük bir kanat istiyor… Mangalın başındaki kılsız hayvan, arslan gibi bir gürledi:
- Nedir bu yahu! Buraya fakir fukara doyurmaya mı geldik? Yürü git!
Fukarayı başından savınca, mangaldan bir but alıp biraz önce köpek zannettiğim kıllı insanın önüne attı. Butu kapan kıllı insan kuyruğunu sallaya sallaya gitti… Aradığımı bulmuşum ya ben, gözlerim dört açılmış, daha durur muyum? “Vay hayvan herif vaay! Ben şimdi sana kafayı gömmez miyim!” deyip mangalın başındaki hayvanın daldım paçasından.
Kene Kerime: Ay hiç sorma! Öyle bir hayvan da bana denk geldi… Kalabalık bir sürü hâlinde piknik yapıyorlar. Yediler, içtiler, biraz sonra eğlence faslı başladı. Haydiii! Kadın-erkek, genç-yaşlı başladılar karşılıklı oynamaya… Babam beni bu sürünün arasında görse kafamı koparır: “Kız sen de hiç utanma arlanma yok mu?” diye… Hayır yani biz de hayvanız; ama bizim de kendimize göre bir edebimiz, hayâmız, aile mahremiyetimiz vardır. Böyle hayvanlarla düşüp kalkmamı ailem istemez, biliyorum bilmesine lâkin o zaman bir açım bir açım ki sorma! Açlığım baskın çıktı yapıştım birine, ııyy! Ööğgh! Alkol tadı, kokusu gelivermez mi ağzıma! Hayvan zannettiğim meğerse insanmış! Âhir zaman canım işte, besbelli bir şey!
Kene Kerem: Abi bunun örnekleri saymakla bitmez… Şimdi senin de bildiğin tanıdığın insanlar vardır, insanlığına bin şahit getirseler, kabul etmezsin… “Kene de kene” diye bir terane tutturmuş, gidiyorsunuz. Biz hayvanlığımızla kaç insanın kanını emebiliriz ki Allah aşkına yaa! Bütün bir milletin kanını emen âdilere, örgütle, dernekle milleti sömürenlere siz insan mı diyeceksiniz? Kendi hemcinsinin felâketi üzerine hayatını inşa edene sen ne dersen de! Biz de ona hayvan bile demezler…
Genç: Son olarak biz insanlara bir mesajınız var mı?
Kene Kerem: Abi hayvanlık yapmasınlar… Bakın sonra karışıklık oluyor.
Genç: İyi de Kerem… Peki neden ben! Bana neden yapıştınız kardeşim, ne alâka! Ben burada, ağacın altında kendi hâlimde namaz kılıyordum…
Kene Kerem: Ay sen namaz mı kılıyordun! Ben de baktım ağacın altında biri hızlı hızlı yatıp kalkıyor.. Aha da bu günün rızkını bulduk, dev gibi, koskocaman bir tavuk, iştahlı iştahlı yemleniyor, zannettim… İlâhi abi yaa, öyle namaz kılındığını sen nerde gördün?
Genç: Haydaaa!

GENÇ Dergi'den alıntıdır (:

Konu: Geri: Kafasını Kullanan Hayvan C.tesi Tem. 18, 2009 12:38 pm

çok güzel bi yazı sen eklemeseydin ben eklicektim ama tek tek yazmaya üşendim Very Happy

Paylaşım için sağol (:

Konu: Geri: Kafasını Kullanan Hayvan Perş. Eyl. 24, 2009 6:44 pm

Kene Kerem: Abi hayvanlık yapmasınlar… Bakın sonra karışıklık oluyor.

metnin özeti bence.. (:

saoll... king